ŻYJ ABY – POMAGAĆ
2018-05-22
W piątek 27 kwietnia uczniowie Zespołu Szkół w Niechlowie oraz klasy III Gimnazjum w Naratowie uczestniczyli w bardzo miłym, trochę sentymentalnym spotkaniu z absolwentem naszej szkoły – panem Tomaszem Dudą.
Okazją do tego niecodziennego spotkania było ustanowienie przez Sejm roku 2018 Rokiem Ireny Sendlerowej oraz to, że pan Tomasz jest nauczycielem, nauczycielem akademickim, popularyzatorem wiedzy o historii i kulturze Żydów polskich oraz doktorantem Katedry Judaistyki we Wrocławiu.
Jeszcze przed zaplanowaniem tego fascynującego spotkania Zespół Szkół w Niechlowie rozpoczął realizację projektu edukacyjno – wychowawczego „Żyj, aby pomagać”. Głównymi celami tego projektu było poznanie życia i działalności Ireny Sendlerowej, kształtowanie pozytywnych wzorców społecznych poprzez popularyzację postaw opartych na bezinteresowności i chęci niesienia pomocy potrzebującym oraz wzbogacenie i poszerzenie przez uczniów wiedzy na temat II wojny światowej oraz tradycji i kultury żydowskiej. Koordynatorkami i inicjatorkami projektu były panie: Beata Mielcarek, Barbara Łysik i Natalia Kuchta.
Podczas tego spotkania uczniowie mieli niepowtarzalną szansę poznać wiele ciekawych faktów nie tylko z życia Ireny Sendlerowej, ale również historii Polski w czasie II wojny światowej. Pan Tomasz z entuzjazmem opowiadał o małej Irence, córce lekarza, która lata dziecięce spędziła w Otwocku. Już jako młoda kobieta zaczęła pomagać Żydom – jeszcze na długo przed powstaniem getta w Warszawie. W 1942 została szefową działu dziecięcego w Radzie Pomocy Żydom „Żegota”. Okazało się, że organizowała przemyt dzieci żydowskich z getta, umieszczając je w rodzinach zastępczych, domach dziecka a nawet u sióstr katolickich w Warszawie. W 1943 aresztowało ją gestapo. Za swoją działalność została skazana na śmierć. Tylko dzięki pomocy „Żegoty”, która przekupiła niemieckich strażników, udało się ją ocalić. W ukryciu nadal pomagała żydowskim dzieciom – ocaliła ich ok. 2,5 tyś. Jednak nie wyprowadzała ich sama. Dowiedzieliśmy się, że aby ocalić jedno dziecko, potrzeba była 10 - a czasem nawet więcej osób. Ktoś musiał przeprowadzić, ktoś musiał wyrobić papiery a jeszcze inny przyjąć do swego domu. Czasami dzieci wywożono z getta w samochodzie, który transportował cegły. Cały proces ratowania trwał bardzo długo. Okazało się, że starsze dzieci dużo wcześniej były uczone swoich nowych imion, żeby w najgorszym przypadku złapania – nie wydać nikogo.
Pan Tomasz uświadomił nam również, że Irena Sendlerowa jest nie tylko podziwiania przez Polaków. Jej postacią i bohaterskim czynem zainteresowała się również młodzież ze Stanów Zjednoczonych. Tam jej historia spopularyzowana została dzięki szkolnemu przedstawieniu, które zainicjował amerykański nauczyciel Norman Conard z Uniontown w stanie Kansas, pod tytułem „Życie w słoiku”.
Na zakończenie naszego spotkania poprosiliśmy Pana Tomka, żeby powiedział nam kilka słów w języku hebrajskim. W skupieniu słuchaliśmy modlitwy, jaka wygłosił nasz gość. Mieliśmy również okazję nauczyć się kilku podstawowych zwrotów, za co jesteśmy bardzo wdzięczni.
Dziękujemy Panu Tomkowi za to, że swoją postawą, pasją i zaangażowaniem przedstawił nam historię niezwykłej kobiety, jaką jest Irena Sendlerowa. Była to bardzo ciekawa, żywa lekcja historii.
W nawiązaniu do tego spotkania zorganizowano konkurs plastyczny dla uczniów szkoły w Niechlowie „Życie i działalność Ireny Sendlerowej”. Uczniowie wykazali się dużą aktywnością i zaangażowaniem a Rada Rodziców oraz Pan Daniel Chochowski (Zakład elektromechaniki, sprzętu AGD i urządzeń chłodniczych) ufundowali wspaniałe nagrody za wyróżnione prace. Serdecznie dziękujemy za okazaną pomoc i wsparcie.
Natalia Kuchta
